შენ ჩემი და ხარ ლენ,ოღონდ არავინ არ იცის,არც დედამ...
ეხლა ჭექა ქუხილია,მე ათამდე ვითვლი და საბანში ვიმალები...
შენ პატარა ხარ,ჩემსავით...ოთხი წლის...
დედას მაისური გაცვია,მუქი შინდისფერი,მოშავო თვალებით და გაბუტული ტუჩებით ჩემთან შემოპარვა გინდა,მე მხოლოდ თვალებით გპატიჟებ.
-შენც გეშინია?
-მე არა-გატყუებ
-არც მე-მეჯიბრები
- გეშინია-ვბრაზდები
-არ მეშინია-ისევ მეჯიბრები
ჩვენ ჯიუტები ვართ,გვიყვარს თოჯინობანას თამაში
ჭექა-ქუხილი სადღაც ახლოს სკდება,შენ ჩამეხუტე,
-აი გეშინია(გამარჯვებული ხმით)
-ალაო-მოუქნელად მწიწკნი თმებს და მტოვებ
კარებთან სასაცილოდ დგახარ,...ხვეული თმები წელამდე გწვდება,გაბუტულ ტუჩებთან ცრემლები გიგროვდება და მოცუცქნული თითებით მარცხენა თვალს ისრეს...შენ ცაცია ხარ,მარცხენა ფეხზე დგახარ და მარჯვენათი მარცხენას აწვალებ,მეც ვდგები,ჩვენ აღარ გვეძინება,ფეხშიშველი ჩავრბივართ უკვე ეზოში,წვიმს...ჩვენ პატარები ვართ,ჩვენებურად ვცეკვავთ,ბოლოს ისევ ჩხუბი და ცალ ცალკე ავრბივართ კიბეზე,თუმცა მაინც ერთად,
***
შენ ჩემი და ხარ
დედამ არ იცის რომ შენ მე მყავხარ
როცა სველდები შენ ქრები
დღეს არ წვიმდა
No comments:
Post a Comment