წვრილმანები ბავშვობიდან

გუშინ მართლაც რომ პოეტურ განწყობაზე ვიყავი და მთელი დღე როინ აბუსელიძის ლექსებს ვკითხულობდი,ძლიერი პოეტია არახელოვნური,თავისუფალი,მისი ლექსების კითხვისას ასე ვთქვათ”კისერს არ მოიტეხ”გართულებული ვითომ ფილოსოფიით,აი მაგალითად
წვრილმანები ბავშვობიდან

დღეა ცისფერი და
ცაა ცინიკოსი,
გატყდა ოცდაორი მარტის
გამთენია,
სხივი ნაწნავივით
წვება ალიონზე,
ღრუბლის ფთილები კი
თითქოს ბაფთებია.

ბაბას ნალიაში შეაქვს
მტრედისფერი,
ძმები საბალახოდ ლურჯას
მიდენიან,
მიკვირს სიცილამდე,ზოგჯერ
მეტისმეტიც,
ლურჯა რატომ ჰქვია,თუკი
წითელია.

ბავშვურ შეკითხვების პასუხს
ველოდები,
ფეთქავს გაზაფხულის თოთო
მისტერია,
ჩემი სურვილი და გოგო
მეზობელის,
ვხვდები,ამ ბოლო ხანს ერთად
იზრდებიან.

სიცხეც ბეჭით დამაქვს როგორც
განაჩენი,
ნენე დაწრიალებს დოქით
ოწინართან,
რაღა საჯანდაბედ წერა
ავიჩემე,
წლები გამირბიან...
ახლა ოცისა ვარ და-

უნდა დამიჯერო
ცაა ცინიკოსი,
გატყდა გამთენია,
მარტის ოცდაორი,
წვიმის ბრავისიმო კვდება
ალიონზე,
ჰოდა დავცერე და
ანუ მომაგონდი...